Ergonomia- element nauki o pracy systematycznie rozwija się od XIX wieku.
Nauka o komforcie pracy , życia , wypoczynku człowieka. Dbałość o optymalne warunki pracy.
Taylor- tayloryzm- badanie metod pracy
Gilberty- ruchy robocze
Gilbreth ekonomia ruchów roboczych
Taśma fordowska
Od II wojny światowej badania nad psychologia inżynieryjną
Lata 70 ergonomia w motoryzacji- wiele badań
Tayloryzm-zastosowanie przedsięwzięć organizacyjnych i bodźców materialnych do maksymalizacji wydajności pracy w rachunku koszów nie jest równy ergonomii
Model człowieka ergonomicznego = racjonalnego "człowieka maszynowego"
-uważali że tylko płaca jest bodźcem do pracy
Tayloryzm jest zły!
Ergonomia- rozumienie pracy wydajnej pod warunkiem uwzględnienia kosztu biologicznego .
Optymalizacja procesu pracy przy stosowaniu wartości nadrzędnej- humanizacja pracy .
Uzależnienie stosowanych maszyn i technologii od cech psychicznych i fizjologicznych człowieka
Efektywność ekonomiczna- zwiększenie wydajności pracy , jakość produkcji wtórną konsekwencją inicjatyw podejmowanych dla dobra człowieka
Prof. Jastrzębowski prekursor działalności ergonomicznej w Polsce ( w Marymoncie)
IEA- międzynarodowe towarzystwo ergonomiczne
Ergonomia- systematyczna wiedza stosowana , która zajmuje się dostosowaniem pracy do warunków psychicznych i fizycznych możliwości człowieka dla zapewnienia mu warunków do pracy możliwie sprawnej i nie zagrażającej zdrowiu , wykonywanej możliwie niskim kosztem biologicznym , a równocześnie zajmuje się ona dostosowaniem człowieka do pracy w tak ukształtowanych dla jego potrzeby warunkach.
Ergonomia określa stosunki powstające między człowiekiem a jego zajęciem , sprzętem i środowiskiem( praca , zabawa, rekreacja , podróz)Ergonomia dzieli się na:
- psychologiczna( I dyscyplina)- (biomechanika zawodowa) fizjologiczne aspekty pracy ludzkiej , możliwości fizjologicznych , wytrzymałość , postawa przy pracy, monotypia, statyka, ekonomika.
- psychologiczna(II dyscyplina)- (czynnik ludzki) psychologiczne aspekty aktywności ludzkiej obciążenia psychiczne , podejmowanie decyzji.
Podstawowe cele ergonomii:
- ograniczenie liczby wypadków przy pracy i chorób zawodowych
- powstrzymanie wzrostu kosztów ubezpieczeń pracowniczych
- wzrost wydajności pracy
- wzrost jakości pracy
- ograniczenie absencji w pracy
- usprawnienie organizacji pracy
- rozwijanie i uzupełnianie unormowań krajowych
Wymierne korzyści z ergonomii
- wzrost wydajności pracy poprawa efektywności przedsiębiorstwa
- poprawa jakości produktu- poprawa efektywności przedsiębiorstwa
- zwiększenie dbałości o sprzęt , narzędzia- oszczędność na remontach z powodu przedłużenia czasu używania sprzętu przy zachowaniu jego sprawności
-zmniejszenie liczby wypadków przy pracy i chorób zawodowych- zmniejszenie wydatków na leczenie i odszkodowania
- poprawa samopoczucia pracowników wzrost tzw. Motywacji do pracy przy wykonywaniu jej w lepszych warunkach
-pogłębienie zainteresowania praca wyższa wydajność i jakość pracy
-lepsze przystosowanie się do pracy a zwłaszcza do znoszenia obciążeń psychicznych- wyższa wydajność i jakość pracy
-zmniejszenie konfliktów międzyludzkich w ujęciu pracownik pracodawca i pracownik- praca, mniejsza wypadkowość, wyższa wydajność i jakość pracy
Ergonomia podstawowe cele i metody pracy:
- ocena czynników ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy
- identyfikacja i wartościowanie istniejących zagrożeń
-zalecenia dla nadzoru zawodowego i administracyjnego przedsiębiorstwa oraz organów kontrolnych mających na celu redukcję stwierdzonych zagrożeń ze strony środowiska pracy
-edukacja i kształcenie na wszystkich szczeblach zarządzania przedsiębiorstwem i wykonawstwa pracy
Ergonomia- wiedza interdyscyplinarna (systematyczna)
Składowe wiedzy ergonomicznej:
-fizjologia pracy
-higiena pracy
-organizacja pracy
-psychologia pracy
-socjologia pracy
-antropometria
-nauki techniczne
-dyscypliny technologiczne
Ergonomia- wiedza stosowana , ma służyć człowiekowi natychmiast gdy napotka trudność w realizacji pracy ,sytuacje stwarzające realną groźbę niepomyślnych skutków przemęczenia , zagrożenia chorobą, wypadkiem
Ergonomia korekcyjna- usuwanie istniejących niedogodności , usterek, błędów, wadliwych rozwiązań
Ergonomia koncepcyjna- wyprzedzająca , zapobiegająca , projektowa
-bóle krzyża
-bóle głowy
-zmęczenie oczu
-choroby układu mięśniowego
-bezsenność
-wypadki przy pracy
-choroby zawałowe
Przyczyny:
- zła organizacja pracy
-zła procedura
-zła organizacja przestrzeni pracy
-zła niedostosowana maszyna ( urządzenie)
-itd.
Konsekwencje braku ergonomicznego spojrzenia w rozwiązaniach technicznych
-np. kilka mln. Chorych w USA schorzenia układu mięśniowo- szkieletowego co kosztuje ich
100 mln dolarów rocznie
LBP- 22% wszystkich schorzeń ( bóle kręgosłupa krzyżowo- lędźwiowego)Pozytywne przykłady :
89% to realizacja żądań pracowniczych nie zaś wyłącznie realizacja wymagań normatywnych.
System CTO:
C-człowiek
T- technika( maszyna)
O-otoczenie( Środowisko)
Człowiek- wymiary, siła , sprawność, szybkość, reaktywność, intelekt, pamięć , wykształcenia, oczekiwania,(inne psychiczne i fizyczne właściwości)
Technika- narzędzia , maszyny, dorabianie części i elementy, sprzęty , meble, panele kontrolne , urządzenia sterujące , inne fizyczne obiekty,
Otoczenie- materialne środowisko pracy ,mikroklimat i klimat , oświetlenie , promieniowanie ,hałas , wibracje, czynniki atmosferyczne
Przystosowanie do człowieka :
odniesione do cech psychicznych i fizycznych człowieka
-teren
-środowisko
-sprzęt
-technologie
-organizacja pracy
Przystosowanie człowieka akceptacja i adaptacja
Sposób postępowania z człowiekiem tak by:
-zrozumiał sens i istotę zmian dokonywanych dla jego dobra
-chciał i mógł się do nich zastosować
-błędnym zachowaniem wynikającym bądź z niewiedzy ,bądź nie pomniejszał korzystnych skutków dokonywanych ulepszeń
- zdobył odpowiednie nowe kwalifikacje i umiejętności
- wykształcił nowe nawyki i stereotypy ruchowe
Praca zawodowa :
1. przedmioty
2. narzędzia
3. maszyny
4. technologie
5. procedury
6. środowiska
Aktywność pozazawodowa:
1. sport
2. szkolnictwo
3. transport
4. rekreacja i wypoczynek
5. mieszkanie
Praca i warunki życia ludzi starszych i niepełnosprawnych :
1. mieszkania
2. praca
3. narzędzia, sprzęty
4. komunikacja itp.